Over Carla

 
Carla Torhoudt Carla Torhoudt (03 februari 1969)


Een stuk zink uit een afvalcontainer of een zak van een koffiebranderij, de kunstwerken van Carla bevatten materialen die je niet meteen verwacht in een schilderij. Het typeert de eigenzinnige Antwerpse die zich niet beperkt voelt in haar stijl. Het is dan ook onmogelijk om zomaar een werk van Carla voorbij te wandelen. De verschillende lagen op het doek intrigeren. Je kijkt ernaar en ontdekt verrassende dingen.
Carla Torhoudt
 
Een greep uit verschenen publicaties:
               Tijdloos (2011)
               For Lovers (2010)
               Goed Gevoel (2009)
 
Iedereen heeft een mening over de werken van Carla. De reacties kunnen van elkaar verschillen, maar het feit dat haar werken niemand onberoerd laten, bewijst de grote emotionaliteit die erachter schuilt. Die passionele aanpak zorgt ervoor dat Carla op korte tijd erg succesvol is. De exposities volgen elkaar in sneltempo op, steeds meer mensen kopen haar werk. Ook op dat vlak blijkt Carla emotioneel. "Ik ben echt trots als ik mijn werk bij mensen thuis of op kantoor zie hangen. Dat het een positieve en emotionele invloed heeft op de leefwereld van die mensen. Uiteindelijk is dat wat ik wil bereiken."
 
De inspiratie haalt Carla vooral uit haar talrijke reizen. Het begon al toen ze nog erg jong was. Tot haar 6 jaar woonde ze met haar ouders in Burundi. Het Afrikaanse landschap, de zon, de kleuren, de vrijheid, haar liefde voor dieren. Onbewust dringen de impressies door in haar werk. Carla reisde nadien de halve wereld rond. Van de ijsvlaktes in Alaska tot de natuurparken in Kenia. Haar nieuwsgierigheid naar vreemde culturen en haar onbevangen indrukken spelen een rol in de manier waarop ze in haar schilderijen met kleuren, composities en materialen omgaat.
 
Carla heeft geen enkele beperking in de materialen die ze gebruikt. Acryl en lakverf zijn nog vrij courant, maar er komen ook spuitbussen met autoverf aan te pas of verf waarmee radiatoren bewerkt worden. Naast verf gebruikt Carla allerlei materialen die haar werk doorleefder maken.
 
Ze speurt op rommelbeurzen naar oude publicaties. Teksten, foto's of tekeningen die haar intrigeren neemt ze mee en verwerkt ze in haar schilderijen. Vaak gaat Carla nog een stukje verder. "Ik trek een vuile jeans aan en kruip in containers met afbraakmateriaal van een bouwbedrijf. Tussen allerlei rommel ontdek ik versleten en afgedankte stukken lood en zink. Hun vorm en doorleefdheid fascineert me en mijn fantasie komt op gang. Ik neem ze mee naar huis en probeer te ontdekken hoe de materialen reageren, hoe ik ze kan bewerken."
 
Onlangs zag ze een aardappelzak bij de Pakistaanse kruidenier om de hoek. Het ding sprak haar aan, het materiaal maar ook de exotische opschriften. Bij een koffiebranderij haalt ze zakken, terwijl ze die bestudeert en openknipt slaat haar verbeelding op hol. Hoe dat materiaal een leven heeft gehad, van de koffieplantage in Guatemala tot in de branderij in België.
 
Gelaagde opbouw
 
Het doorzettingsvermogen van Carla vind je terug in de opbouw van haar werken. Die bestaan letterlijk uit verschillende lagen. "Ik begin aan iets en weet nooit waar ik zal eindigen. Ik blijf doorzetten tot ik vind dat het resultaat goed is. Vaak ontdek ik tijdens het schilderen een nieuwe invalshoek en doe ik het op een andere manier dan ik eerst had gedacht." Die gelaagde opbouw heeft ook een grote symboliek. "De realiteit is niet altijd wat je op het eerste gezicht ziet. Om tot de essentie te komen moet je vaak eerst verschillende lagen afpellen, door een aantal zaken heen kijken, dingen ontdekken door een andere invalshoek te zoeken. Tegelijk is die gelaagdheid een zekere bescherming. De gevoelige kern die ingebed ligt tussen en onder andere lagen." Het zorgt er ook voor dat mensen vaak een andere interpretatie geven aan hetzelfde werk, of er andere dingen inzien. Meteen ook de reden waarom de reacties vaak verschillend zijn. "Mijn werk laat veel fantasie toe. Je bent vrij om het zelf in te vullen, om er een mening over te hebben. Het lokt discussie uit, blijkbaar kan je er niet zomaar voorbij lopen. Het maakt iets los."
 
"Ik heb nu geluk, vrijheid en rust gevonden. Ik ben heel sociaal, toch heb ik behoefte aan alleen zijn. Het geeft een prachtig gevoel om iets te kunnen scheppen, er dingen van mezelf aan toe te voegen, om iets tot leven te brengen."